καθυπομιμνήσκομαι

καθυπομιμνήσκομαι (Μ)

(επιτατ. τού υπομιμνήσκομαι) θυμούμαι κάποιον, αναθυμούμαι, έρχεται κάποιος ή κάτι στη μνήμη μου («καθυπεμνήσθη τῆς μητρός», Βίος Αλεξ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ὑπο-μιμνήσκομαι].